Hij schildert figuratief gevarieerde onderwerpen. Vanuit een maatschappelijke
visie annex gezichtshoek. Het merendeel van zijn doeken bevatten bij een wat
meer bestuderende aanschouwing ook nog eens een inspirerend informatief
verdekte boodschap. Wat het intellect van de kijker uitdaagt.
Als overdenking het verstand bezighoudt over de zingeving van ons bestaan.

Wil de kleinburgerlijke traditie van al te brave onderwerpen als een koetje in de wei
terugschroeven naar de ruwe realiteit van alledag. Laat liever de harde,
onheilspellende werkelijkheid zien als dat hij zijn publiek minachtend sprookjes
voorschotelt. Verwoordt en beschrijft simpel hoe de grote massa er over denkt.
In zijn kunst is hij verheugd over het verleden, staat hij vaak perplex over de
onmacht in het heden en is hij voortdurend beangstigend over de toekomst.

Behandelt graag herkenbare lotgevallen in woord & beeld middels pen & penseel
over de periode 1945/2025. Hoe je in 80 jaar van voldoening op verloedering
afstevent. Resulterend in een kijk-/leesboek waar realistische kunst en non-fictie
tekst elkaar versterkend de tweede helft van de twintigste en het eerste kwartaal
van de eenentwintigste eeuw herkenbaar weergeeft. De overeenkomst met de
jaren ‘20/30’ met onze tijd is thans, begin ’24, schrikbarend. Wat de EU en trouwens de hele wereldpolitiek met een mengeling van bezorgdheid en boosheid klakkeloos hoofdschuddend aanvaardt.

Dus velerlei plaatjes en praatjes via herkenbare invalshoeken. Allemaal realistisch
aandoenlijk. Met altijd als toetje een verhaal met een moraal. Want vrijheden en
democratieën zijn op deze wereld na ruim twintig eeuwen beschaving nog steeds
geen vanzelfsprekendheid. Ongelooflijk maar waar. Snel neemt geen blad voor de
mond. Smeert en pent er aardig op los om zijn boodschap te verlevendigen.
Naast enkele verstilde opnamen en portretten met gelukte gelijkenissen krijgt hij in
deze tijd aan de lopende band genoeg verbazingwekkend materiaal aangereikt.
Journalistiek waargebeurde verhalen die onweerstaanbaar een betrokken mentale
impact waarborgen. Overdenkingen over overconsumptie, overbevolking,
overbelasting en ga maar door. Bijna elk voorval biedt een artistiek podium.
Vraagt gewoon om herdenking van traditioneel goede waarden en normen.
Waar senioren vroeger van dachten dat het altijd zo blijven zou.

De teloorgang van voorheen goed georganiseerde en bestuurde landen blijft
mondiaal onverminderd doordenderen. Het trieste onvermogen van vermogende
rechtsstaten om eindelijk eens orde op zaken te stellen. Kort gezegd voor ons
laaglandje aan zee: ‘Hoe blijft Nederland leefbaar’. Het streven blijft altijd meer
macht en geld. Veel ouderen hebben een brandend nostalgisch verlangen naar de
tijd toen geluk nog heel gewoon was en elk kleinigheidje de mens blij maakte.
Een ongeremde hunkering naar de naoorlogse periode toen de nieuwe generatie
met een schone lei begon. Wat voorbij is en nooit meer terugkomt. Tenzij het
eindelijk eens bij beslissers gaat dagen. Hoog tijd dat we echt gaan regeren nu
alles tegen de grenzen van leefbaarheid loopt. Om de wereld te redden en deze
gekmakende onzekerheid te stoppen, moeten we begrijpen dat enige soberheid
daar deel van uitmaakt. Geeft niks. Onthoudt dat we onze beste tijd hadden toen
we ons nog geen horloge, laat staan een smartphone, konden permitteren…