Piet Snel, een 77 jaar geleden in Gouda onder een gunstig gesternte geboren babyboomer. In materiële schaarste doch met maximale liefde&aandacht en burgermansfatsoen opgevoed. Artistiek opvallende boodschappen overbrengen op papier was toen al zijn tomeloze hobby.
Zat als kleuter altijd al te tekenen. Maakte nadien in zijn vroege jeugd vele grote tekeningen van o.a. de Flintstones. Illustraties die hij voor een paar kwartjes verkocht.
Het ‘handelen en ondernemen’ in allerhande tekeningen en teksten zat er al vroeg in. Later na wat baantjes als leerling-etaleur en reclame-ontwerper, nog in zijn prille adolescentieperiode, in medio 1968 als zelfstandig reclamemaker gestart.
Deze dienstverlening alras professioneel uitgebouwd tot een erkend communicatiebedrijf van enige omvang. Na de overname hiervan rond het millennium een penselen- en pennenlikkende, zich achter computers of ezels verschuilende schilder/schrijver geworden.
Hij bestudeert en becommentarieert als een moderne Simon Carmiggelt luchtig filosofisch in woord&beeld de actuele (on)vrede van mens en maatschappij. Tweewekelijks stuurt hij gratis en zonder enig commerciële intenties naar meer dan duizend kunstliefhebbers zijn laatste creatieve uitspatting op. Exclusieve schilderijen die als nieuwe pagina in zijn derde boek gaan fungeren.
Als Neerlands enige protestschilder/-schrijver maakt Snel, gewapend met pen&penseel, opzienbarend figuratieve annex non-fictie doeken&boeken voor een lach of een traan. Om deze alles verbindende boodschappen als actuele maatschappelijke vraagstukken tot ware proporties bij zowel kijkers als lezers over te brengen. Uit zowel overtuiging als passie is commercieel handelen hem vreemd geworden. Terugkijkend op een geslaagde carrière als reclameman voelt hij zich thans mede verantwoordelijk voor de sluimerende, planeetverwoestend absurde consumptiegroei die ondanks absurde prijsverhogingen ongehinderd voortdendert. Beschamend door verregaande psychologische kiloknaller-beïnvloeding toentertijd aan deze tomeloze aankoophysterie bijgedragen te hebben.
Voor zijn oeuvre van zo’n honderdvijftig realistische schilderijen en een zestal non-fictie boeken haalt hij zijn inspiratie in en om huis uit de actualiteit van alledag.
Inmiddels sober levend stuurt hij tweewekelijks via e-mail naar veel tijdgenoten een nieuwe pagina uit zijn komende boek. Op leeftijd gekomen ervaart hij thans een schouderklopje als de grootste beloning…
Schilderend met zowel woorden als streken maakt Snel een geportretteerd verslag van naoorlogs Nederland. Middels het oude ambachtelijk handwerk een oeuvre samenstellend die zowel directe herkenning als bijval oogst door zijn imponerende inhoud van de realiteit van alledag.
Een rondgang hierdoor is dan ook een zintuiglijke belevenis vol verwondering en vermaak. Er valt inhoudelijk veel te beleven op zijn doeken. Bepaald geen stil leven. Meer een realistische uitstraling van de hectiek en onrust van de doldwaze wereld zoals we die allemaal kennen.
Als oude filosoferende denker beperkt Snel zijn gedachten niet tot enkel een kleine kring van getrouwen.
Integendeel, zijn creatief intellectuele PietsPlaatjePraatje-vrijheid van meningsuiting schreeuwt hij beheerst en respectvol bevlogen van de daken via zijn exclusieve invalshoek van zowel pen als penseel.
Piet kan nog steeds niet van pen en penseel afblijven. Was al van kinds af aan bezig met tekenen, schilderen en tekstjes schrijven. Startte na diverse studies zijn eigen studio in Gouda. Waar hij zich met allerlei technieken creatief kon uitleven. Dit dienstverlenende kantoor groeide uit tot een middelgroot erkend reclamebureau met twaalf medewerkers. Die illustreerden het liefst allerlei advertenties en folders zelf.
Hetgeen na enige omvang van het bureau aan gespecialiseerde freelancers werd uitbesteed. Bijgaand een harmonica-folder die speciaal voor het 30-jarige bestaan in eigen huis werd gemaakt. Dit jubileum werd groots gevierd in de Goudse Schouwburg met een diner en een voorstelling voor klanten en hun familie uit het hele land.
Enkele jaren daarna werd het bureau in de etalage gezet en verkocht. Daarna werd hem gevraagd voor de Goudsche Courant een serie te schrijven (paginagroot dagbladformaat!) voor het weekend. Dat werd heel goed gelezen volgens een memoiresboek van de hoofdredacteur toentertijd.
Het Plaatje/Praatje-concept zat er zó in dat hij niet van ophouden wist daarna. Na een periode columns geschreven te hebben stortte hij zich helemaal op het schilderen in een mengeling van Haagse School, Frans Impressionisme en een vleugje Oude Meesters. Ook hier weer met bijpassende copy.
Is inmiddels aan zijn vijfde boek bezig. Een dikke pil deze keer in de vorm van een kijk-/ leesboek waar hij al ruim anderhalf decennium aan werkt. Ondanks zijn realistische stijl grijpt hij, nadat hij zijn penseel heeft neergelegd, gelijk naar de pen om zijn eigen mening over mens en samenleving te vertolken. Zo’n duizend mensen in het land krijgen tweewekelijks per e-mail een nieuwe pagina gratis thuisgestuurd.
Zijn hele oeuvre draagt veelal een didactische visie uit. Veel doeken bevatten een sociaal maatschappelijke boodschap. Zoals het een oud massacommunicatiespecialist betaamt.